Het vlechten van heggen gebeurde al duizenden jaren geleden in grote delen van de wereld. Tot halverwege de vorige eeuw werden onze heggen ook in Nederland gevlochten door landarbeiders om ze ondoordringbaar te houden. Daarna is er een lange periode geweest waarbij men niet meer hoefde te vlechten, de authentieke methoden zijn toen grotendeels verleerd. In historische heggen in heel Europa (Engeland incluis) zijn oude gebogen en geknikte vormen te vinden. Deze zijn nog in tact en hebben en hoge ecologische waarden door hun gaten en kieren. Door de methode aandachtig te bestuderen kan met opmaken hoe zo’n tak vroeger tot stand gekomen is. Ook dankzij de prachtige boeken van Georg Müller is er gelukkig hernieuwde belangstelling voor oude technieken. Want: “Een generatie die de geschiedenis negeert, heeft geen verleden en geen toekomst” (Pearl S. Buck). De interesse in authentiek heggenbeheer groeit gelukkig nog steeds. Meer informatie over streekeigen beheer komt ook online beschikbaar. Omdat de woorden vlechten en leggen vaak verwisseld worden (al dan niet expres) kan ik mij voorstellen dat er verwarring is hierover. Op deze pagina hoop ik wat duidelijk te maken in de opgetrokken mist rond het immaterieel erfgoed.